شب یلدا یا همان شب چله سنتی قدیمی است که خوشبختانه هنوز بین ایرانیان زنده است و حتی ایرانیان خارج از کشور هم در کجای دنیا که باشند این مراسم شب یلدا را دور هم جشن می گیرند.
جشن شب یلدا معمولا بصورت دورهمی های خانوادگی است. یعنی در خانه مادربزرگ و پدربزرگ ها، بچه ها و نوه ها جمع می شودند و دورهم دور کرسی می نشینند. معمولا از قدیم رسم بوده است که مادر بزرگ و یا پدربزرگ قصه های قدیمی را تعریف می کردند و نوه ها لذت می بردند. این قصه های زیبا معمولا از شاهنامه یا دیگر کتابهای قدیمی بود تا نوه ها که نسل جدید خانواده بودند بتوانند بیشتر گذشته شان را بشناسند.
برای دورهمی خانوادگی شب یلدا که معمولا هم گفتیم در خانه بزرگترها برگزار می شود، اعضای خانواده هیچ کس دست خالی نمی رود. اصولا یکی هندوانه می برد، دیگری آجیل شب یلدا و بعضی ها کادو شب یلدا را ترکیبی از آجیل و ظروف صنیع دستی ایرانی هدیه می برند تا صاحبخانه دکوری ایرانی داشته باشد. این صنایع دستی شامل انواع کارهای هنری دستی مردم ایران عزیزمان می شود مانند سفال همدان، سفال نیشاور، آبگینه های همدان، ترمه، میناکاری اصفهان، کاردست شیراز و ....
از ارکان اصلی مراسم شب چله، حافظ خوانی است. حافظ شیرازی که در همه مراسم های ایرانی به قول معروف جایگاه ویژه ای دارد در این شب طولانی یلدا توسط بزرگترها خوانده می شود. هرکس نیتی می کند و تفعلی به حافظ می زنند تا برایشان از عالم غیب چیزی بگوید.
از خوردنی های شب چله می توان به هندوانه تزئین شده شب یلدا، انار ، باسلوق و از همه مهم تر آجیل شب یلدا اشاره کرد.آجیل شب چله که برای شب نشینی خیلی هم طرفدار دارد ترکیبی از چهارمغز، تخمه، آجیل شیرین مانند انجیل خشک و کشمش و توت و برگه و آلبالو خشکه است. دورهمی خانوادگی شب یلدا با خوردن این آجیل و خوراکی های یلدایی کامل می شود.
تزئین خوراکی های شب یلدا چند سالی است با روشهای جدید انجام می شود مثلا می بینیم که هندوانه به شکل قو یا هندوانه مثل سبد میوه درست می کنند و درون آن را پر از میوه می کنند. آجیل شب یلدا را به شکل های دایره ای در ظروف زیبایی می چینند و هر کادویی که در این شب های به هم می دهیم خلاصه با تزئینی خاص دیزاین شده تا نشانی از علاقه و احترام ما به میزبانمان باشد.
البته نباید فراموش کنیم که هدف از برگزاری دورهمی در طولانی ترین شب سال، گفت و گو و تعامل در شب های بلند زمستان و شاد کردن دل بزرگترهاست که از تجربیات خود می گویند و کوچکترها از آنها یاد می گیرند. این شب های طولانی زمستان بهترین فرصت برای داستان خوانی و آشتی با فرهنگ مان است تا لااقل چندساعتی از دنیای مجازی دور باشیم و قدر یکدیگر را بیشتر بدانیم.
